تبلیغ آیین بهائی در اسرائیل و تبلیغ افراد اسرائیلی به آیین بهائی

افراد بهائی آیین خود را دوای دردهای بشریت معرفی می کنند. از طرف دیگر طبق پیام بیت العدل آیین بهائی در اسرائیل نباید انجام شود و حتی افراد اسراییلی که خارج از اسراییل هستند و قصد بازگشت به اسرائیل را دارند نیز نباید به آیین بهائی تبلیغ گردند.

23 جولای 1995

دوست عزیز بهائی

بیت العدل اعظم الاهی ایمیل شما را در تاریخ 29 جون 1995 دریافت نمود که در آن از ما تقاضای پاسخ شده بود.

شما درباره قانون عدم تبلیغ اسرائیلی ها با توجه به شرایطی که هستید که تماسی با یک برقرار کردید، سوال نموده بودید. بیت العدل از احبا IRC اسرائیلی از طریق گفتگوی اینترنتی نخواسته که با اسرائیلی ها ارتباط نداشته باشند. وقتی شما می فهمید که شخصی که با وی در ارتباط هستید اسرائیلی است، می توانید ارتباط دوستانه خود را با وی ادامه دهید اما نباید وی را در مورد امر بهائی، تبلیغ نمائید. اگر او قبلا و از طریق دیگری به امر مبارک علاقه مند شده است و به دنبال یافتن اطلاعات بیشتری است شما باید وی را به دفاتر مرکز جهانی بهائی در حیفا ارجاع دهید.

به جهت اطلاع شما بیان می شود که مردم در اسرائیل به اطلاعات صحیحی در مورد امر بهائی شامل تاریخ و قوانین و تعالیم، دسترسی دارند. کتابهائی که دیانت بهائی را مورد توجه قرار داده اند در کتابخانه های اسرائیل یافت می شوند. ضمناً از زیارت اماکن مقدسه توسط اسرائیلیان نیز استقبال می شود. هرچند به جهت صیانت از قانونی که با جدّیت و موکداً از زمان حضرت بهاء الله اجرا شده است، بهائیان امر بهائی را در اسرائیل تبلیغ نمی کنند. به همین صورت نیز، امر بهائی برای اسرائیلی هایی که در خارج اسرائیل زندگی می کنند و تمایل به بازگشت به اسرائیل دارند، تبلیغ نمی شود. زمانیکه اسرائیلی ها در مورد امر مبارک سوال می کنند، سوالاتشان پاسخ داده می شود اما این به صورتی انجام می شود که صرفا اطلاعات صحیحی داده شود و نه اینکه تمایل بیشتری در آنان به امر مبارک ایجاد کند.

با تحیات ابدع ابها

حال سوال این جاست که این دوای دردهای بشریت که ادعا می شود امر بهائی است، چرا باید به اسرائیلی ها داده نشود؟

چرا باید با آنها طوری صحبت شود که علاقه آنها به امر مبارک بیشتر نشود؟

یکی از پاسخ هایی که به این سؤال داده شده است، این است که با توجه به فرمایش حضرت عبدالبها که می فرمایند:

“اگر دین سبب عداوت شود نتیجه ندارد بی دینی بهتر است”، در شرایط کنونی تبلیغ برای آنجا وحدت نخواهد آورد، بلکه عداوت می آورد و بهاییان این را نمی خواهند.

این در صورتی است که بهائیت از ابتدای تشکیلش موجب اختلافات فراوانی شده است، چه بین دو برادر (یحیی صبح ازل و میرزا حسینعلی بهاءالله) و چه بعد از آن. همین ادعا باعث بروز عداوت های زیادی شده است پس نبودش بهتر است! (البته طبق حرف جناب عبدالبهاء)

سؤالی که در اینجا به وجود می آید این است که چگونه است که در اسرائیل نباید اینگونه بشود که عداوت به وجود بیاورد، اما مثلا در جوامع اسلامی باید تبلیغ انجام شود ولو به قیمت پاشیدن خانواده ها از هم؟

از طرف دیگر، وقتی شخصی بی اجازه جناب شوقی به فلسطین می رود، پدرش تهدید می شود که حق مراوده با پسر را نداری. آیا همه این برخوردها در راستای رفع کدورت است؟

هم چنین طبق این استدلال، در هندوستان که در مناطقی درگیری های زیادی بین هندوها و مسلمین هست، و یا در سایر مناطق که نزاع مذهبی وجود دارد نیز بهائیت نباید تبلیغ شود تا عداوت ها بیشتر نشود. چرا که بهائیان می گویند ادیان مختلف در اسرائیل با هم نزاع دارند و ما نمی خواهیم یک دین دیگر هم وارد درگیری شود.

آیا بهائیت سبب عداوت بین میرزا یحیی و میرزا حسینعلی نشد؟ اصل دعواها از این ادعا آغاز نشد؟ جریانات طرد در خاندان شوقی چطور؟ اگر از ابتدا بهائیت نبود این عداوت ها به وجود می آمد؟

برای پاسخ گویی به این سؤال روش دیگری نیز استفاده شده است و آن مقایسه ی بهائیت و اسلام است. این در صورتی است که نکته ی مهم این است که توسط بیت العدل (به عنوان مرجع مصون از خطا) دستور داده شده که با اسرائیلی طوری حرف بزنید که به بهائیت علاقه اش زیاد نشود. اگر مقایسه ای هم بخواهد انجام شود، باید مثالی آورده شود که با موضوع متناسب باشد، یعنی “مرجع مصون از خطائی در اسلام چنین دستوری را داده باشد که مثلا تبلیغ ولایت حضرت علی برای فلان قوم ممنوع است.”

پاسخ دیگری که به سؤال تبلیغ در اسراییل داده شده است، این است که این قانون از زمان حضرت بهاءالله انجام می شده است، اما ظاهراً بیانی از ایشان در این مورد موجود نیست و به همین دلیل نیز افرادی که نباید به آیین بهائی تبلیغ شوند و منطقه ای که در آن تبلیغ نباید انجام شود، مشخص نیست.

همچنین بهائیان تعریف واضح و مشخصی از محدوده ارض اقدس بر طبق نظر رهبرانشان ندارند و یا لااقل در پاسخ به این سوال سکوت کرده اند.

آیا ارض اقدس تنها شامل حیفا و عکاست و یا بیت المقدس و تل آویو هم در بر می گیرد؟ اگر پاسخ مثبت است به چه دلیل و اگر جواب منفی است بر طبق چه مستندی؟

هرچند که هیچ بهائی در اسراییل حق تبلیغ ندارد، گویا سفر به آنجا و اقامت در اسرائیل نیز محدود به اجازه از بیت العدل است. می بینید که نگرانی از عدم پذیرش بهائیت توسط مردم آنجا نیست، بلکه سکونت و سفر نیز توسط بیت العدل محدود شده است. البته دولت اسرائیل مشکلی با این موضوع ندارد و این محدودیت ها از طرف بیت العدل وضع شده است که سوال برانگیز است.

حقیقت این است که بیت العدل به اسراییلی ها اجازه ی بهائی شدن را نمی دهد. دو نمونه ی آن در زیر آورده شده است:

1- در فیلم مستند بهائیان در حیات خلوت من در همان اوایل فیلم مصاحبه ای با آقای موری اسمیت، Murray R. Smith که سمت معاونت دبیر کل مرکز جهانی رو به عهده داشته وجود دارد. در آنجا ایشان تصریح می کند که اگر شما در اسرائیل باشید نمی توانید عضو جامعه بهائی شوید. البته چون ایشان در ماه اکتبر 2009 به علت سرطانی که داشتند، در نیوزلند فوت کردند، بهائیانی که دوست دارند تحقیق بیشتری در این زمینه کنند، نمی توانند با ایشان تماس بگیرند، اما به راحتی می توانند با مرکز جهانی و یا مسولین جایگزین ایشان تماس گرفته تا از صحت این قضیه خیالشان راحت شود. باید توجه داشت که مصاحبه با معاون دبیر کل مرکز جهانی، توسط هرکسی که صورت گرفته باشد ملاک قضاوت است ولو اینکه به فیلم ذکر شده و مصاحبه کنندگان آن، برچسب های بی دلیل زده شده باشد.

2- در پیامی که در تاریخ 20 اکتبر 1994 از سوی بیت العدل برای برخی از محافل ملی ارسال شد، آمده است که اگر یک اسرائیلی بخواهد بهائی شود و تمایل داشته باشد برای زندگی به اسرائیل برگردد او به عنوان بهائی پذیرفته نمی شود.همان طور که دیده می شود، اینجا بحث تبلیغ نیست. علاوه بر ممنوعیت تبلیغ اسرائیلی، در این پیام عنوان می شود که اگر یک اسرائیلی خودش به بهائیت علاقه پیدا کرد و خواست بهائی شود و در خواست تسجیل داد شرط این قضیه که او بهائی بشود این است که به اسرائیل برای زندگی باز نگردد!!

و از این به بعد نیز همچون سایر بهائیان باید برای رفتن به اسرائیل (که کشور خود این فرد است) از بیت العدل اجازه بگیرد:

“…he will then be subject to the same restrictions

about travel to Israel as any other Bahá’í, in that he could do

so only with the express permission of the Universal House of Justice.”

حال مشخص است کسی که در اسرائیل تمایل به بهائی شدن داشته باشد، باید اسرائیل را ترک کند و نمی تواند در اسرائیل باشد و بهائی بشود.

این در صورتی است که اسرائیل برای ورود و اقامت بهائیان مشکلی ندارد و با آنان مثل دیگر شهروندان برخورد می کند اما این بیت العدل است که به بهائیان الزام می کند که باید با اجازه آنها به اسرائیل سفر کنند حتی اگر سفر تجاری باشد و به قصد تل آویو و نه با هدف زیارت اماکن بهائی. و اگر این سفر بدون اجازه انجام شود نیز احتمالا مجازات طرد همانطور که شوقی افندی اقدام به اینکار کرد در انتظار چنین شخصی است.