بولیوی را باید کشور کودتاها نامید زیرا در سال‌‌های ۱۸۲۵ تا ۱۹۷۹ در مجموع ۱۸۹ کودتای نظامی در این کشور رخ داده که از قدرت بی‌حد نظامیان، اختناق شدید و رواج فساد و ارتشا حکایت می‌کند. در یکی از این کودتاها در سال ۱۹۶۴ ژنرال بارینتوس بر سر کار آمد. ژنرال بارینتوس در ریاست مملکت با ژنرال آلفردو اوواندا تا ژانویه ۱۹۶۹ همکاری کرد. در همین سال جناب اوواندا با یک کودتا قدرت را قبضه کرد و اندکی بعد وی نیز با کودتای یک نظامی دیگر از کار برکنار شد.۱
اما در این میان، بها‌ئیان از آب گل‌آلود ماهی گرفته و به همه ژنرال‌ها تفهیم می‌کردند که ما هر که را بهائی کنیم، او در سیاست دخالت نمی‌کند و همواره از آن که بر اریکه قدرت تکیه زده، اطاعت می‌کند و به او وفادار است.
در این زمینه در منابع بهائی مطالبی می‌خوانیم که جالب توجه است:
در ژانویه سال ۱۹۶۷ هیأتی ۴ نفره به نمایندگی از محفل ملی بها‌ئیان بولیوی با معاون رئیس‌‌جمهور (احتمالاً ژنرال آلفردو اوواندا) دیدار می‌کنند. احسان‌الله رضوانی از بها‌ئیان ایرانی مقیم آن کشور پیرامون این ملاقات می‌گوید:
«آقای معاون رئیس‌‌جمهور خیلی از برنامه‌های محفل ملی و هدف دیانت مقدس بهائی که منظورش پیشرفت روحیه دهاتی‌های بولیوی و جامعه بشری می‌باشد تعریف کرده و همین طور قول همه‌گونه مساعدت و همکاری با دیانت بهائی را دادند.» ۲
و به دنبال همین قسم «مساعدت» ها و «همکاری» ها، هیأتهای تبلیغی بها‌ئیان با آزادی کامل بویژه در مناطقی از بولیوی که درگیر آشوب و جنگهای داخلی است به فعالیت می‌پردازند و چنانچه نظامیان «اشتباهاً» به آنها «مظنون» شوند با مقداری توضیح و پاسخ به سؤ‌الات «با کمال احترام» مرخص می‌شوند. نمونه‌ای از این موارد را در نشریه رسمی محفل ملی بها‌ئیان ایران‌می‌بینیم.۳
در روزهای ۱۴ تا ۱۶ آگوست سال ۱۹۶۹ یک کنفرانس بهائی در بولیوی برگزار شد و بها‌ئیان ۱۹ کشور در آن شرکت داشتند که با انعکاس وسیع در رسانه‌های آن کشور روبه‌رو شد:
«روزنامه‌های بولیویا شرح مفصلی از کنفرانس در صفحات خود درج نمودند و رادیوها همه روزه جریان کنفرانس را به تفصیل به اطلاع مردم بولیویا می‌رساند. تلویزیون علاوه بر پخش خبرهای کنفرانس در برنامه عادی اخبار، برنامه بخصوص به مدت بیش از یک ساعت در اختیار بها‌ئیان قرار داد….» ۴
پس از پایان کنفرانس روحیه ماکسول همسر شوقی افندی و جمعی از بها‌ئیان با رئیس‌‌جمهور دیدار کردند. در این ملاقات وی به سفر خود به اسرائیل و دیدار از قبر علیمحمد باب اشاره و ابراز امیدواری کرد که نتایج کنفرانس بها‌ئیان در پایتخت آن کشور مثبت بوده باشد.
ژنرال در قالب یک جمله دیپلماتیک، اوج حمایت رژیم کودتا از بها‌ئیت را این‌گونه بیان کرد:
«امیدوارم متوجه احساس محبتی که در بولیویا نسبت به شما وجود داشته، شده [باشید] و بدانید که همیشه در قلبمان جا دارید» .۵
پی‌نوشت‌ها:
۱. بولیوی، دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه، تهران، ۱۳۷۶، صص ۵۷ ۵۶. ۲.اخبار امری، اردیبهشت ـ خرداد ۱۳۴۶، ص ۱۱۴
۳. همان، آبان ۱۳۴۶، ش ۸، صص ۳۷۳ ـ ۳۷۲
۴. آهنگ بدیع، سال ۱۳۴۹، ش ۹ و ۱۰، ص ۲۴۹
5.همان، صص ۲۵۰ ـ ۲۴۹
منبعhttp://anti-bahai.blogsky.com/page/10:
ejt
مقالات مرتبط
