از همان آغاز پیدایش بابیّت و در پی آن بهائیت، بسیاری بر آن بودند که جای پای کشور روسیّهی تزاری در بهره برداری از این ماجرا برای ایجاد اختلاف و دو دستگی در میان ملّت ایران، به روشنی پیداست. پس از انقراض امپراطوری روسیّه، بهائیت کاملاً مورد بهره برداری استعمار پیر، یعنی امپراطوری بریتانیا قرار گرفت. به ویژه در اشغال فلسطین و جداسازی آن از امپراطوری عثمانی در جریان جنگ جهانی اوّل، عبدالبهاء پیشوای دوم بهائیان، نقش کلیدی داشت؛ بدانسان که به همین مناسبت به دریافت لقب پهلوانی Knighthood از جانب امپراطوری بریتانیا، مفتخر گردید و Sir نامیده شد. در روزگار شوقی، پیشوای سوم بهائیان، و پس از استقرار دولت غاصب اسرائیل در فلسطین اشغالی، روابط حسنهی میان این فرقه و کشورهای استعماری و به ویژه اسرائیل، رو به گسترش نهاد.
به همین جهات، ملّت ایران از همان اوائل، به این باور رسیدند که بهائیت ساخته و پرداختهی کشورهای استعماری است.
کتاب «پیر استعمار» به بررسی چگونگی حمایت دولت انگلستان از فرقهی بهائیت و رهبران آن و خوش خدمتی متقابل بهائیت به این دولت، در میان اسناد مورد تأیید بهاییان میپردازد.
نام کتاب:
پیر استعمار
|
سال نشر:
1387
|
تعداد صفحه:
61
|
نام نویسنده:
محسن فیض
|
ناشر:
گوی
|
محل نشر:
تهران
|
قطع:
جیبی
|