نویسنده: بدیع الله بهائی
بدیع الله بهائی ( نوامبر 1950 – 18711 ) ، که گروه بهائیان اکثریت او را بنام میرزا بدیع الله می شناسند ، جوانترین پسر بهاءالله بود . این متحد المآل نوشتة بدیع الله بهائی، در کتاب دستنویس شعاع الله، بعنوان بخشی از کتاب ، با عنوان ، دو پسرجوانتر، دختران، و همسرانشان آورده است . ویراستار یک تیتر فرعی به آن افزوده است .
شعاع الله بهایی، این سند منتشر نشده بدیع الله را بعنوان” آخرین پیام به احبای سراسر جهان” توصیف می کند . با عنایت به اینکه رهبر جامعه بهائیان وحدتگرا ، محمدعلی افندی ، در سال 1937 فوت کرده ، و متن بدیع الله در اواسط دهه 1940 نوشته شده ، میتوان احتمال داد این متن در اواخر دهه 1930 و یا اوایل دهه 1940 نوشته شده باشد .
بدیع الله مقاله دیگری را هم تهیه و به آن اشاره میکند،و اظهار میدارد آنرا پس از مرگ عبدالبها نوشته است . نکته جالب آن است که او عبدالبها را با ” لقب ” مورد اشاره قرار میدهد ، که میتواند حاکی از آن باشد که او مخالفت کمتری – به نسبت محمدعلی،که عباس افندی را همواره بدون لقب و عنوان ذکر می کرد، و او را شایسته لقب و عنوان نمیدانست – با او داشته است .
گرچه بدیع الله افندی یک بهایی وحدتگرا بود ، در یک مورد در جبهه عبدالبها قرار گرفت، و احتمالاً بطور کامل، با هیچیک از برادران بزرگتر موافقت نداشته است . برخی بیانیه ها، و لحن بیانیه فعلی نشان میدهد که او مرگ محمدعلی افندی را بعنوان گشودن دریچه ای برای آشتی و تجمع مجدد گروه های بهائی میدانست ؛ که بر اثر اختلافات و رقابتهای دو پسر بهاءالله، که دیگر به تاریخ پیوسته اند، حرکت کنند.
اریک استتسون
*******
هو الله
با لطف و عنایت جمال محبوب ، بهاءالله ، امید است که این عصر جدید موجب برکت برای بهائیان غرب و شرق گردیده ، و انها موفق به خدمت به امر الله گردند .
بهائیان گرامی، با سپاس از خداوند در این عصر جدید، برای پایان دادن به اختلافات و تفرقه موجود ، شایسته است با عمل بر طبق احکام و موازین کتاب اقدس و کتاب عهدی ، در زیر خیمه بهاءالله گرد هم آییم .
بهاءالله در کتاب اقدس می گوید : یا اهل الارض ! هنگامی که خورشید جمالم غروب کرد و اسمان هیکلم فرو نشست، نگران نشوید؛بلکه برای کمک به امر من برخیزید و کلماتم را در میان مردم نشر دهید.بدرستی که من صاحب قدرتم!
او همچنین می گوید : ” ما از افق ابهی شما را نظاره می کنیم ، و آنان را که برای کمک به امر ما قیام می کنند ، به وسیله خادمان غیبی و فرشتگان منتخب یاری می کنیم .
از آنجا که این یاری ، جز با مراجعه به آثار نازله از قلم اعلی مقدور نیست ؛ او میگوید : ” اگر در امری اختلاف داشتید، مادام که این شمس از افق این اسمان میتابد،اختلاف میان خود را برای حل و فصل به خداوند – بهاءالله – عرضه نمایید. . هنگامی که غروب کرد،اختلاف را به انچه از نزد او نازل شده – اثار او – ارجاع دهید که این برای جهانیان کافی است .2
دوستان ! امر بهایی بر اثر اختلافات موجود ضعیف گشته و مقصد اصلی جمال محبوب، بهاءالله ، تحقق نیافته و مشاهده نمی شود . او در کتاب اقدس می گوید :
مراقب باشید که امور نفسانی و هوی و هوس باعث تفرقه شما نشود. همچون انگشتان دست و یا اعضای بدن باشید. قلم وحی شما را این چنین توصیه میکند،اگر اهل یقین باشید!3
و در کتاب عهدی می نویسد :
“مقصود این مظلوم از حمل شداید و بلایا و انزال ایات و اظهار بینات ، خاموش کردن اتش غضب و کینه بوده،که شاید افاق افئده اهل عالم به نور اتفاق منور گردد و به اسایش حقیقی فائز. و از افق الهی نیر این بیان لائح و روشن؛باید کل به ان ناظر باشند.“
او همچنین می گوید : ” ای اهل ارض ! دین خدا همانا برای محبت و وحدت است ؛ آنرا اسباب دشمنی و مشقت منمایید . و می گوید :
بگو ای عباد اسباب نظم را سبب پریشانی نکنید و علت اتحاد را علت اختلاف نسازید.امید انکه اهل بها به کلمه مبارکه “قل کل من عندالله” ناظر باشند.واین کلمه علیا بمثابه اب است از برای اطفای نار خشم و نفرت،که در قلوب و صدور ، مکنون و مخزون است.
امید بسیار است که پیروان بهاءالله ، توصیه ها و تذکرات قلم اعلی را نصب العین خویش قرار داده و از آنها جدا نشوند که عامل وحدت و موجب دوری از عوامل تفرقه و انشقاق است . شک نیست که تفرقه و انشقاق موجب ضعف و سستی است ، چنانکه در ملل گذشته نیز شاهد آن بوده ایم .
پیام بدیع الله افندی به مناسبت درگذشت عبدالبها
پس از صعود عبدالبها ، غصن اعظم ، یادداشت کوتاهی منتشر کردم ، که برای اطلاع کسانی که آنرا قبلاً ملاحظه نکرده اند ، در اینجا نقل می کنم :
نظر کوتاهی به کتاب آفرینش (منظور جهان طبیعت است)به خوبی منافع و قدرت حاصل از وحدت و هماهنگی را نشان میدهد . هنگامی که مشیت خداوند بر خلقت جهان قرار گرفت و مقدمات آفرینش فراهم شد ، ذرات پراکنده در عالم ، بر اثر حرکت و حرارت ، به یکدیگر پیوستند و با بهره گیری از قدرت عظیم عشق ، همه موجودات کنونی پا به عرصه حیات گذاشتند .
به همین نحو ، اگر تالیفات و کتابهای عالم را در نظر بگیریم ، در می یابیم که همه کتب ، علوم ، و دانشها ، بر اثر وحدت حروف الفبا ایجاد شده اند . اگر حروف الفبا همچنان از هم جدا می ماندند ، هیچ گاه کلمات و جملات شکل نمی گرفت . و این هزاران کتاب و دانشهای موجود ، هرگز چاپ و نشر نمی یافت .
لذا ، شک نیست که قدرت حاصل وحدت و عشق است ، و ضعف و سستی محصول تفرقه و تشتّت . لذا بهاءالله در الواح خویش وحدت و همدلی را واجب کرد و تفرقه و تشت را ممنوع ساخت .
ای برادران روحانی ! برخیزید و پرچم وحدت و همدلی برافرازید و از تفرقه و تشتّت دوری کنید ، تا این پیام را به گوش جان ، از عالم ابهی ، بشنوید که ، ” مرحبا بر احبائی ، بدرستی که شما در زمره فادخلی فی عبادی قرار گرفته اید ! “
والسلام علیکم
یادداشتهای فصل 31
1- اکثر منابع منتشره سال تولد او را 1867 یا 1868 نوشته اند . ولی اعضای فامیل بهائی سال تولد او را 1871 میدانند .
2- کتاب اقدس ، پارگراف 53
3- همان ، پارگراف 58
tarikh
مقالات مرتبط
