مسافر صبح

«فضل الله مهتدی» مشهور به «صبحی»، در یک خانواده‌ی بهایی چشم به جهان گشود و در همین فرهنگ بالیدن گرفت و به جوانی پر شور در تبلیغ بهاییّت تبدیل شد که به­ قول خودش «می‌خواست همگان را بهایی ببیند». 
مراحل ترقّی را تا بدان­جا طی کرد که به مقام کتابت و همنشینی با عبدالبهاء در خلوت و جلوت و در سفر و حضر نائل شد. مقامی که آرزوی هر بهایی بود و به ­خاطر همین مقام، مورد تکریم و احترام شدید بهاییان قرار داشت. الواحی در مدح او به قلم عبدالبهاء صادر شد که بر اعتبار و مکانت او نزد بهائیان افزود. با این حال او پس از مدّتی از این مرام بازگشت ….
به ­دلیل حضور صبحی در مرکز تشکیلات بهاییان برای مدّتی نسبتاً طولانی، برداشت‌های او از رفتار رهبران این فرقه، برای پژوهشگران قابل تأمّل است. کتاب «مسافر صبح» قصد دارد دلایل دست شستن وی را از کیش خانوادگی‌اش بررسی کند و از این رهگذر، خوانندگان را با رهبران این فرقه، بیشتر آشنا سازد. این کتاب برگرفته از کتاب «پیام پدر»، نوشته‌ی اوست.