آرمان آسمانی

ظهور فرزندی از فرزندان رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم در آخرالزّمان و پر شدن زمین از عدل و داد به دست او پس از پر شدن آن از ظلم و جور، از مهم‌ترین عقاید اسلامی و مورد اتّفاق شیعه و سنّی است. مسلمانان این منجی بشریّت را با القابی چون مهدی و قائم می‌شناسند و منتظر ظهور ظفرمند او و برپایی حکومت عدل الاهی در سراسر گیتی هستند.

شیعیان با استناد به احادیث متعدّد نقل شده از پیامبر خدا و ائمه‌ی هدی علیهم السّلام، این موعود جهانی را فرزند امام یازدهم یعنی امام حسن عسکری علیه السّلام می‌دانند که همنام رسول خدا است و اکنون بنا بر مصالح گوناگون، در پرده‌ی غیبت است و این غیبت، تا زمان اذن الاهی برای قیام، ادامه خواهد داشت.

بهاییان در این میان، معتقدند که مهدی منتظَر ظهور کرده و با ظهور او دوره‌ی اسلام پایان پذیرفته است. این ادّعا با آن چه که میرزا علی­محمّد شیرازی یعنی همان مدّعی مهدویّت مورد نظر ایشان، در آغاز ادّعای خویش بیان کرده، تفاوت‌های اساسی دارد؛ این کتاب به تحلیل این تفاوت‌ها می‌پردازد.