خدای انسان‌گونه

کتاب خدای انسان‌گونه، از تشکیل باور امانیسم می‌گوید. و آن را از گذشته تا آینده‌ی بشر بررسی می‌کند. چرا که در دنیای امروز ما با حجم زیادی از اطلاعات و داده‌ها مواجه هستیم و باور امانیسم هم به نوبه‌ی خود، تاثیر بسیاری بر اعتقادات و سبک زندگی انسان‌ها گذاشته است. محوریت قرار گرفتن انسان‌ها در باور امانیسم، سبب شده تا خدا از جایگاه حقیقی خود خارج شود. اما در عین حال امانیسم با مسائل شناختی و محوریت انسان در شناخت دنیا و پدیده‌ها آغاز می‌شود. بنابراین لازم است تا ابتدا با این دیدگاه آشنا شویم و نقش آن باورهای دینی را بشناسیم.

کتاب خدای انسان‌گونه در هفت فصل تدوین شده است. فصل اول به تعریف کلی امانیسم می‌پردازد. فصل دوم امواج و اصول امانیسم را بیان می‌کند و فصل سوم به دو ابزار قدرتمند اومانیسم یعنی کارکردگرایی و لذت‌گرایی اختصاص دارد. در فصل چهارم به تغییر تعریف و جایگاه خداوند با توجه به اصول و اندیشه‌های اومانیسم می‌پردازیم و فصل پنج کتاب در خصوص انتظارت بشر معاصر از دین با توجه به قبول باورها و اصول اومانیسم است. در فصل شش به نتیجه اعتقاد عمومی مردم به اومانیسم و تأثیر آن در تعریف دین‌ها و شبه‌دین‌های جدید و استحاله و تغییر برخی ادیان اشاره شده و فصل هفت شامل نظریات جسورانه‌ی نویسندگان در خصوص پیش بینی وضعیت اومانیسم در آینده بشر است. 

کتاب خدای انسان‌گونه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خدای انسان‌گونه برای دوست‌داران فلسفه و آشنایی با دیدگاه‌ها و عقاید مختلف، جذاب و خواندنی است. 

جملاتی از کتاب خدای انسان‌گونه

واژهٔ اومانیسم را انسان‌گرایی، اصالت انسان، انسان‌مداری، آدمیت و خودبنیادی تعریف کرده‌اند. درمجموع برخلافِ ایسم‌های رایج دیگر، اومانیسم فاقد هرگونه فلسفه منسجم و سازمان‌یافته‌ای در تاریخ محسوب می‌شود و هیچ اندیشه فلسفی یا سیاسی واحدی بر این نهضت سیطره نداشته تا ممیز و معرف آن باشد. شاید بتوان گفت پس از رنسانس، تغییراتی اساسی در باورهای انسان ایجاد شد. هرچند دیدگاه انسان‌گرایی مدرن یا طبیعت‌گرا به‌طورکلی ریشه در دیدگاه‌های فلاسفه و اساطیر یونانِ باستان دارد؛ اما مشخصاً فلسفه انسان‌گرایی طبیعی از فلسفه نوین ناشی شده است.

هرچند اومانیسم را در جهت شناخت انسان و روابط انسانی تعریف می‌کنند، اما نکته اینجاست که درواقع نوع اعتقاد به خدا (شامل وجود، عدم وجود، یا انحراف در نوع باور) تعیین‌کننده دیدگاه انسان به خود و جهان پیرامون او هم خواهد بود. لذا می‌توان ریشه‌های اومانیسم را به عبارتی در برخی تعاریف از خدا و توحید دانست. به‌عبارت‌دیگر ریشه‌های اندیشه اومانیسم آن هنگام که انسان خود را موجودی در عرض خدا و خدا را یک فرد تصور می‌کند متولد می‌شود و این انحراف در اعتقاد توحیدی سرانجامی چنین می‌یابد.