انتشار کتاب تنبیه النائمین

کتاب تنبیه النائمین یکی از مشهورترین و شناخته شده ترین آثاری است که از سوی بابیان(ازلیان) در نقد دعوت میرزا حسینعلی بهاء الله به نگارش درآمده است.شهرت آن به سبب نسبتش با عزیه خانم دختر میرزا بزرگ نوری (خواهر میرزا یحیی صبح ازل و میرزا حسینعلی بهاءالله) است. این کتاب سه بخش دارد:بخش نخست،متن نامه عباس افندی(عبدالبهاء) به عمه خود عزیه خانم است؛بخش دوم، پاسخ او را دربرداشته که به رساله ی عمه مشهور است و بخش سوم نیز دو نوشته ی عربی و فارسی است از حاج میرزا احمد کرمانی(یکی از فعالان بابی مشهور در عصر قاجار) که در نقد دعوت بهاء الله نگاشته شده است. کتاب پیش رو شمایی از رویکردهایی است که دو گروه ازلیان و بهائیان برای نشان دادن نادرستی باورهای یکدیگر درباره چگونگی ادامه ی تعالیم میرزا علی محمد باب به دست می دادند. بخش نخست این کتاب نوشته عباس افندی(عبدالبهاء) است که در زمان نگارشش به تازگی پیشوایی بهائیان را به دست گرفته بود. این نوشته چکیده ای از برخی استدلال های بهائیان است و بدان سبب که از جانب نویسنده اش «مکتوب مفصل» که «از هر نغمه ای در آن موجود» و «فی الحقیقه در صخره ی صمّاء تاثیر می نماید و اگر بر مرده قرائت شود حیات بخشد» یاد شده، نمودی مناسب از سخنان بهائیان باید دانسته شود به ویژه آنکه مخاطبش یک ازلی برجسته بوده است. بخش های دوم و سوم کتاب نیز گویای سخنان ازلیان در پاسخ به دعاوی بهائیان است.با تامل در دیباچه کتاب دانسته می شود که ازلیان در آن دو بخش کوشش بسیار کردند تا عباس افندی را پاسخ گویند بنابراین، گفتار آنان نیز نمودی مناسب از رویکرد فکری شان در این مسیر دانسته می شود. بر همین اساس خواننده علاقه مند به مباحث فرق و ادیان با تامل در این کتاب ، به عنوان متنی اصلی و نمایاننده ای بی واسطه از باورهای این دو گروه رقیب، به شکلی جدی با دیدگاه های ایشان آشنا شده و با تامل در آنها میتواند به قضاوت و داوری بپردازد. این کتاب به کوشش سید مقداد نبوی رضوی جمع آوری و در دی ماه 1394 به چاپ رسید.