‌خطابات مباركه

«خطابات» نام چند جلد از كتاب هاي عبدالبهاست كه هر كدام مجموعه اي از خطابه ها و نطق هاي اوست كه در مجامع عمومي و كنائس و كليساها و منازل آشنايان و اغنام و گاهي هم منزل خويش در اروپا و آمريكا ايراد كرده است. سفرهاي عع به خارج در اشاعه بهائيت و پراكنده شدن نام آن بسيار مؤثر بوده است. وي در اين سفرها خود را فدائي و فاني و علم آموز سرچشمه بيكران دانش آسماني پدرش قلمداد مي كـرد و تا مي توانست مقام پـدرش را بالا مي گرفت وجملاتي از اين قبيل كه بهاء الله در شرق ولوله ايجاد نموده برزبان مي آ‌ورد علاوه بر آن يك سري سخنان تبليغي كه خوشايند غربيان بوده بر زبان مي آ‌ورده است. در تمامي اين خطابه ها جز بيان تكراري چند تعليم از تعاليم بهائيان چيز ديگري نمي بينيم . بسياري از تعاليم بهائيان را  پرورده و به نام پدرش معرفي كرده است. 

بعضي از اين تعاليم با مذاق فكر بهاءالله اصلا سازگاري ندارد هم چون تطابق دين با علم وعقل اما چون با مذاق فكري غربيان سازگار بوده است آن را به عنوان تعليم پدر گوشزد مي كند هم چنين در سراسر اين خطابه ها يك حكم به عنوان نمونه از كتاب اقدس بازگو نكرده زيرا با طبع غربيان اصلا سازگار نبوده است. در هر حال خطابات نمونه كامل ارتزاق نان به نرخ روز است كه از خلال آن محقق به بي محتوايي بهائيت نيز پي مي برد.

این کتاب در سال 99 بدیع منتشر شده است.