فیلم مستند «بهائیان در حیاط خلوت من (بهائیان در حیاط پشتی من)» که توسط دو یهودی ساکن در کنار ساختمان مرکزی بهائیت ساخته شده است، عصبانیّت سران بهائیت را برانگیخته است به گونه‌ای که به پیروان خود دستور داده‌اند از بحث و صحبت در مورد این فیلم خودداری کنند.

«بهائیان در حیات خلوت من» یک مستند افشاگرانه از پس پرده آهنین مذهبی است که خود را انسانی و پیام آور صلح معرّفی می‌کند.

این فیلم سعی می‌کند به گوشه‌ای از نقش مخفی این مذهب در سیستم سیاسی و نظامی جهان بپردازد. فیلم از روش سنّتی مصاحبه همراه با نفوذ خلّاقانه به درون قسمت‌های پنهان باغ‌های بهائیت در حیفای اسرائیل استفاده کرده است.

«بهائیان در حیات خلوت من» از یک تحقیق کارآگاهانه در مورد مذهبی که حدود ۱۶۰ سال پیش در ایران ایجاد شد شروع می‌شود و در نهایت به بررسی مرکز این مذهب که هم اکنون در اسرائیل مستقر شده است می‌پردازد.

دو نفر فیلم ساز یهودی به نام‌های «آصف شفیر» و «نعیما پرتز» با الهام از تشکیلات اسرار آمیز بهائیت این فیلم را ساخته اند. شفیر، تهیه کننده‌ی فیلم، قبلاً در خانه‌ای در کنار تپّه‌ای واقع در کوه کرمل حیفا که در روبروی آن، ساختمان بزرگ بهائیت قرار دارد سکونت داشته است و ساخت و سازها و رفتارهای مشکوک درون آن وی را به کسب اطّلاع از درون این مجموعه ترغیب می‌کرده است. حاصل تحقیقات وی این فیلم مستند است.

فیلم در ادامه مشخّص می‌کند که «دیوید کلی» مأمور MI6 و کارشناس تسلیحات کشتار جمعی انگلیس، توسط «مای پترسون،، دوست بهایی او که عضو سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، CIA بوده است و به عنوان مترجم زبان عربی همراه با کلی بارها به عراق سفر کرده بود بهائی شده است. گزارشات کلی، بخش مهمّی از گزارشاتی را تشکیل می‌داده است که به جنگ خانمان برانداز عراق منجر شد؛ دیوید کلی به طرز مشکوکی خودکشی می‌کند. فیلم در نهایت به این نتیجه می‌رسد که با تحقیقات ساده دو مستند ساز، نمی‌توان به اطّلاعات طبقه‌بندی شده این ماجرای مرموز پی برد.

این مستند ۵۶ دقیقه‌ای توسط گروه بهائی‌پژوهی به فارسی دوبله شده است.