پرسش
نظر رهبران بابی و بهائی درباره نواب اربعه چیست؟
پاسخ نخست
باب از ابتدای ادعای خود اقرار به حقانیت نواب اربعه نموده و منکرین آنها را کافر دانسته است. فاضل مازندرانی در جلد اول کتاب اسرار الاثار ص 182 به نقل از علی محمد شیرازی می نویسد:«و اشهد ان بعد الابواب الاربعه لیس له باب… و من انکر احدا منهم فقد کفر و کان من الخاسرین» .یعنی شهادت میدهم بعد از نواب اربعه برای او (حضرت مهدی (ع)) بابی نیست … و هر کسی یکی از آنها را انکار کند کافر شده و از زیان کاران است. همچنین در کتاب بیان فارسی ص 288 جناب باب مینویسد: «چنانچه امروز اگر مومنی عامل هست به قول اهل بیت و ابواب اربعه است در غیبت صغری که بعد از آن آنچه از ایشان رسیده کسی نتوانست تغییری و تبدیلی دهد به حق.»
بهاءالله بر خلاف باب، نواب اربعه را اشخاصی دروغگو می دانست و گفتارهای ایشان را عامل اصلی کشته شدن باب معرفی می کرد. در رحیق مختوم جلد یک ص 450 به نقل از بهاء آمده است:«ابوابشان یعنی ابواب اربعه سبب و علت گمراهی گشتند . اگر آن حرف های کذبه از آن مطالع کذب ظاهر نمی شد نقطه وجود روح ماسواه فداه شهید نمی گشت.»