دور بهائي

اصل كتاب دور بهائي كه از آثار شوقي افندي در سال 1934 مي باشد به زبان انگليسي است و توسط لجنه وابسته به لجنه نشر آثار امري ترجمه شده ، كتاب درچهار بخش تأليف گشته است. 

بخش اول: در باره ميرزا حسينعلي نوري است. بشارت هاي باب به ظهور او، مقام جناب بهاء و فرزانگي منزلت اوست. 

بخش دوم: در باره ميرزا علي محمد و مقام مبشريت او و ارادت بهاءالله نسبت به اوست. 

بخش سوم : در باره عبدالبهاء است و اين كه او برخلاف گفته خودش كه مي گويد: «اما مقام اين عبد عبوديت محضه صرفه حقيقه ثابته راسخه واضحه من دون تأويل و تفسير و تلويح و تشريح است.» داراي مقامات والايي بوده شوقي مي گويد: «به هيج وجه نبايد اين نتيجه را گرفت كه حضرت عبدالبهاء  فقط يكي از بندگان جمال مبارك و يا فقط مبين منصوص تعاليم اب بزرگوارش مي باشد. حاشا و كلا كه اين عبد چنين فكري در سر بپروراند و يا درصدد القاي چنين نظري مي باشد زيرا محدود كردن مقام حضرت عبدالبهاء به اين مراتب خيانت واضحي به ميراث مرغوب حضرت بهاءالله به اهل عالم است مقامي را كه قلم اعلي براي حضرت عبدالبهاء معين فرموده بي نهايت رفيع ومنيع است و به مراتب بالاتر از آن است كه از نفس بيانات حضرت عبدالبهاء در حق خود مستفاد مي گردد.»

گويا جناب شوقي مي خواسته از اين طريق جايي براي خويش باز كند والاّ اين همه تأويل هاي ناروا از گفته هاي عبدالبهاء از چه روست؟ 

بخش چهارم كتاب درباره خود او و اخلاف و فرزندان او «بكراً بعد بكر» است . استناد به اين جمله عبدالبهاء مي كند كه : «در جميع شرايع الهيه ولد بكر امتيازات فوق العاده داشته حتي ميراث نبوت تعلق به او داشت.»

و مي گويد: «بدون اين مؤسسه – ولايت امر الله – وحدت امرالله در خطر افتد و بنيانش متزلزل گردد.»

به هرحال قسمت اعظم بخش چهارم كتاب در باره موسسه ولايت امر و فرزندان خيالي و رويايي شوقي افندي است كه يكي پس از ديگري عهده دار مقام ولايت امر الله خواهند شد. 

راستي كه پروردگار بزرگ باطل را زاهق و بي نهايت رسوا نموده است. كتاب «دور بهايي» به جهت پيشگويي هاي وارونه فصل چهارم آن مبغوض اهل بهاء شده و تنها نسخه هاي معدودي از آن در دسترس است. 

این کتاب در سال 111 بدیع منتشر شده است.