این مقاله کوتاه ، در فوریه 1953 ، توسط قمر بهائی ، با عنوان " محمدعلی افندی " نوشته شد و بصورت اعلامیه ، انتشار یافت . عناوین فرعی را من به مقاله افزوده ام .
این فصل آخرین بخش از خاطرات شعاع الله بهائی است ( بقیه مطالب این قسمت از یادداشتها را ، تحت عنوان فصل 30 عرضه کرده ایم ) در کنار احترام به پدر ، به نظر میرسد منظور آقای بهائی از شرح و تو
به عقیده شعاع الله، این رساله ناتمام، در سال 1900 ،توسط میرزا آقاجان کاشی، خادم الله ، نوشته شده است ، و در سال 1901 بوسیله ابراهیم خیرالله به انگلیسی ترجمه و در کتاب منتشرة او ، بنام
این فصل ، از بخشی از نسخه دستنویس کتاب شعاع الله گرفته شده است تحت عنوان ، " اغصان جوانتر ، ورقات ( دختران بهاءالله ) و همسران آنها " . یک تیتر فرعی هم به آن افزوده ام .
این پیام بلافاصله پس از مرگ عباس افندی ، در سال 1921 ، توسط برادر خوانده او، محمدعلی بهائی نوشته شد و انتشار یافت و قصدش این بود که از سوی تمامی بهائیان خوانده شود .
