پرسش
آیا حضرت بهاءالله امی یا درس ناخوانده بودند؟
پاسخ نخست
بررسي كتب جناب بهاءالله نشان مي دهد كه اين سخن، داعيه اي گزاف و خلاف است و منقولات ايشان از راه مطالعه ی مستقيم كتب به دست آمده و علومشان اكتسابي است نه الهي . به برخي شواهد بر اين مدعا اشاره می کنم :
1- در ص 143 كتاب ايقان راجع به حاج كريم خان كرماني چنين آمده :
( اين بنده اقبال به ملاحظه ی كلمات غير نداشته و ندارم و ليكن چون جمعي از احوال ايشان سؤال نموده و مستفسر شده بودند لهذا لازم گشت كه قدري در كتب او ملاحظه رود و جواب سائلين بعد از معرفت و بصيرت داده شود! باري كتب عربيه او به دست نيفتاد! تا اين كه شخصي روزي ذكر نمود كتابي از ايشان كه مسمي به إرشاد العوام است در اين بلد يافت مي شود… با وجود اين، كتاب را طلب نموده چند روز معدود نزد بنده بود و گويا دو مرتبه! در او ملاحظه شد. از قضا مرتبه ی ثاني جايی به دست آمد كه حكايت معراج سيد لولاك بود )
دوستان !
جناب میرزا حسینعلی نوری چگونه می تواند دارای علم لدنی باشد و چگونه می تواند داعیه ی امی بودن داشته باشد در حالی که برای پاسخگویی به سوالاتی که در مورد حاج کریم خان کرمانی از ایشان می شود مجبور به مراجعه به کتب ایشان می شود و دوبار یکی از کتابهای ایشان را مطالعه می کند . چگونه شده است که این بار مطالب این کتاب برای ایشان بدون مطالعه گشوده نشده است و ایشان مجبور به مطالعه این کتاب شده اند ؟!!
2- در صحيفه ی شطّيه كه در ص 285 رحيق مختوم و ص330 جزء چهارم مائده ی آسماني آمده، چنين مي نگارد:
( و در فرقان بسيار آيات دلیل بر اين است، اگرچه نفس آيه در نظر نيست! و لكن مضامين آن آيات بدين قرار است مثلاً « هُوَ الَّذي خَلَقَكُم وَ رَزَقَكُم أفَلا تُبصِرُون وَ هُوَ الَّذي أنبَتَ مِنَ الأرضِ نَباتاً حَسَناً أفَلا تُؤمِنُون وَ أنزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً أفَلا تَشكُرُون وَ خَلَقَ السَّمواتِ وَ الأرضَ وَ ما بَينَهُما وَ أسكَنَ الجِبالَ! فَضلاً مِن عِندِهِ وَ قَليلاً مِنكُم ما تَفقَهُون! )
چطور است که جناب بهاءالله که داعیه ی امی بودن و آشکار شدن محتوای صحف و کتب برای خویش را دارند ، به محتوای مهمترین کتاب آسمانی یعنی قرآن احاطه ندارد و محتوای این کتاب برای ایشان آشکار نمی شود و آیات قرآن را اشتباه می نگارد ؟؟!!
از همين موارد به خوبي برمي آيد كه ايشان صاحب علم لدني نبوده ، زيرا اگر چنان مي بود، چرا ايشان نتوانسته است كتب عربي حاج كريم خان را ببيند؟ و چرا چند شبانه روز كتاب إرشاد العوام را عاريه گرفته است؟ و چرا دو مرتبه آن را خوانده است؟ و چرا اصل آيات قرآن را نتوانسته ببيند كه مضامين ساختگي و مغلوطي از آنها را نگاشته است؟ و بسياري چراهاي بي جواب ديگر؛ و سرانجام هر حق جوي بصيري گواهي مي دهد كه داعيه ی اميّت ايشان نادرست و مبطل دعاوي ديگرشان است.