آیین ما

معرفی کتاب آئین ما؛ زمان و منتظران (جلد پنجم)

آئین ما جلد پنجم از مجموعه کتاب‌های زمان و منتظران، زیر نظر دکتر عبدالحسین فخاری است. طرحواره زمان و منتظران، در پاسخ به یک نیاز پدید آمده است: بیان امروزی باورهای بنیادین.

مباحث اعتقادی در طول قرن‌ها و سالیان، تغییر نمی‌کند؛ اما متناسب با هر زمان و به بیان ویژهٔ همان دوران نیاز دارد که عالمان در زمان‌های گوناگون تلاش‌هایی در طرح آن مباحث متناسب با زمان خویش، داشته‌اند. موضوعات این طرحواره عبارت است: خدای ما، پیامبر ما، پیشوای ما، بازگشت ما، آئین ما، جهان ما و رسالت ما.

نویسندگان این مجموعه با بیانی ساده، روان، داستان‌گونه و گفتگو محور، مباحث مختلف اعتقادی را برای مخاطب جوان مطرح کرده‌اند. هر کتاب شامل چهل موضوع است که مهم‌ترین سرفصل‌های طرح شده در عنوان کتاب را پوشش می‌دهد.

درباره کتاب آئین ما

این جلد از مجموعه زمان و منتظران، به آئین ما می‌پردازد. به‌طور طبیعی باورهای بنیادین ما بر باورهای دیگر اثر می‌گذارد و بینش‌ها، منش‌ها، کنش‌ها و واکنش‌ها را در زندگی ما شکل می‌دهد. پس از باور به خدا، رسالت، وحی، رهبری الاهی و معاد، فروع دین مطرح می‌شود و احکام فردی و اجتماعی، اخلاق، سلوک با دیگران و رفتارها و اعمال صالح در قالب آموزه‌های دینی که مجموعاً آئین یک باورمند را تشکیل می‌دهد و هویت دینی او را می‌سازد.

اگر باورهای بنیادین را اصول دین بدانیم، بی‌تردید این آموزه‌ها می‌توانند فروع و ارکان و اجزاء دین نامیده شوند. یک مسلمان را می‌توانیم به‌راحتی از طریق تعهد او به آئین خویش بشناسیم. او نماز می‌گزارد، روزه می‌گیرد، به حج می‌رود، به حرام و حلال متعهد است، اخلاق و رفتارش بر اساس آموزه‌های قرآنی و روائی است. در مورد همسایگان و همکیشان و دگراندیشان، به آموزه‌های دین خویش پای‌بند است. ترسیم ابعاد آئین ما در چهل فراز در این کتاب، پیش روی شماست که می‌تواند بخشی از سرفصل‌های معرفی آئین به نسل جوان باشد.

خواندن کتاب آئین ما را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث دینی و اعتقادی را به خواندن این مجموعه دعوت می‌کنیم

بخشی از کتاب آئین ما

حسن‌خلق آن چنان دارای اهمیت است که گاهی در تعریف دین قرار می‌گیرد. کسی خدمت پیامبر خدا (ص) آمد و پرسید: یا رسول الله! دین چیست؟ فرمود: حُسن‌خُلق. از سمت راست آمد و پرسید: دین چیست؟ فرمود: حُسن‌خُلق. پس از سمت چپ و از پشت سر آمد و همان سؤال را تکرار کرد و حضرت همان جواب را داد. و در حدیثی دیگر فرمود: خوش‌اخلاقی، نیمی از دین است (اَلخُلُقُ الحَسَنُ نِصفُ الدّینِ). این نشان‌دهنده جایگاه محوری اخلاق نیکو در اسلام است. چنان‌چه امام حسن مجتبی (ع) فرمود: «بهترین خوبی، اخلاق خوب است». گاهی هم حسن‌خلق در تعریف ایمان قرار می‌گیرد. امام باقر (ع) فرمود: کامل‌ترین مؤمنین از جهت ایمان نیکوترین آنان از نظر اخلاق است (إنَّ أکمَلَ المُؤمنینَ إیماناً أحْسَنَهُم خُلْقاً) و امام صادق (ع) فرمود: «چهار خصلت است اگر در کسی باشد ایمانش کامل می‌شود، اگرچه از سر تا پایش گناهانی باشد، این گناهان چیزی از او نمی‌کاهد؛ فرمود: و آن‌چهار چیز: صدق و ادای امانت و حیا و حسن خلق است»…

اما آنان که در حسن‌خلق تأسی به پیامبر اکرم (ص) نموده باشند، در آخرت نیز نزدیک آن حضرت خواهند بود: «نزدیک‌ترین شما به من از نظر جایگاه در قیامت نیکوترین‌تان از جهت اخلاق و بهترین‌تان نسبت به خانواده‌اش می‌باشد» و در روایتی دیگر فرمود: «نزدیک‌ترین شما به من در قیامت راستگوترین‌تان در گفتار و اداکننده‌ترین‌تان نسبت به امانت و نیکوترین‌تان از نظر اخلاق است»…باید دانست این همه تأکید بر حسن اخلاق، به‌خاطر آن است که بهترین تبلیغ دیگران به دین و آئین، همین رفتار خوب افراد است؛ دیگران وقتی این رفتارهای پسندیده را در فردی ببینند، جذب او شده و وقتی ببینند، دین او دستور به این اخلاق داده، به دین او متمایل می‌شوند و برعکس اگر سوءرفتار و سوءاخلاق از کسی ببینند، هم از خود او و هم آئینش دوری خواهند گزید…