با وجود آنکه بلاد عراق شاهد حضور و زیست روسای بهائیت بوده است، ولی تنها چند صد نفری از بهائیان درعراق ساکن هستند،. در حالی که در مقطعی از دوران حکومت پادشاهی در عراق، بهائیت بعنوان فرقه ای رسمی در آن کشور حضور داشت ؛ولی از سال 1968 – در دوره حکومت بعثی ها – و حتی بر اثر قانون مصوب سال 2003 آن کشور، به گروهی محدود و متروک تبدیل گردیده است.
بنابر قانون اساسی جدید آن کشور،همه مردم عراق، از آزادی عقیده و ازادی مشارکت درفعالیت سیاسی برخوردارند. همه عراقی ها در برابر قانون از حقوق و مسئولیت مساوی برخوردار میباشند.
خانه محل سکونت بهاءالله در منطقه کرخ بغداد، که نزد بهائیان به بیت بهاءالله معروف است و مورد توجه و محل نیایش بهائیان بود،در زمان ریاست صدام حسین منهدم گردید (قابل ذکراست که مالکیت این بنا متعلق به وقف شیعی عراق بوده است. و بهاءالله و خانواده او،به هنگام تبعید به عراق، چند سال در آنجا به رایگان سکونت داشتند. م) از منظر بهائیان این خانه از مقدس ترین اماکن میباشد. خانه دیگری در خیابان نضال،در مرکز بغداد هم هست که بهائیان آنجا را حظیره القدس بهائی میدانند. در دوره حکومت بعثی، پس از ممنوعیت فعالیت تشکیلات بهائی،این مکان هم مصادره و جهت بهره برداری در اختیار تشکیلات اطلاعاتی (استخبارات) عراق قرار گرفت.
کشور عراق برای بهائیان از اهمیت خاصی برخوردار است، زیرا مظهر آئین بهائی، بهاءالله ،که حدود 10 سال – سال های 1853 تا 1863 – را در آنجا زندگی کرده بود،دعوت پنهانی به ادعای مظهریت
خود را، در آنجا برای دوستانش مطرح کرد.او تا پیش از تبعید به استانبول، در بغداد می زیست.ولی در آن دوران هیچکس او را ابدا به نام بهاءالله و یا پایه گذار آئین بهائی نمی شناخت.
تاسیس اولین محفل بهائیان در عراق به سال 1919 باز می گردد. دیگر از اماکن مورد توجه بهائیان در عراق، باغ رضوان است که نزدیک محل سکونت بهاءالله بوده،و او در آنجا ادعای من یظهره اللهی خود را برای خانواده و چند تن از دوستانش اعلان کرده است. در حال حاضر از آن بیت و باغ خبری نیست!
جامعه بهائی از گروه های اقلیتی بسیار کوچک در عراق میباشند، که متشکل از قومیت های مختلف و دارای پیشینه دینی متفاوت میباشند؛ که در شهرها و روستاهای شمال تا جنوب عراق پراکنده اند؛ولی چون یک گروه رسمی قانونی تلقی نمی شوند،آمار دقیقی از آنها در عراق وجود ندارد.
آیا بهائیت یک آیین است؟
نویسنده و کارشناس بهائی عراقی، سیفی سیفی ، می گوید بهائیت یک آئین است و برای خودکتاب و مظهر و احکام و مبادی دارد. ایشان توضیح میدهد که علت عدم مشارکت و حضور بهائیان در فعالیت های سیاسی این است که گروه ها و احزاب سیاسی تنها به اهداف خاص و محدودی توجه دارند؛ در حالی که بهائیت بدنبال وحدت عالم بشری است و اصول تعالیم انها توسط باب و بهاءالله مطرح شده است. اقای سیفی که ساکن نروژ است اظهار می دارد در دنیای آزاد به بهائیت اقبال میشود و بنابرادعای او،در سراسر جهان بالغ بر یک میلیون نفر عضو جوامع بهائی هستند.اقای سیفی اضافه می کند اعضای جدید بهائی در عراق، بنابر قوانین گذشته و حال آن کشور،و موقعیت سیاسی فعلی ، مراحل تسجیل و ثبت آماری را طی نمی کنند.
قانون اساسی عراق
سعد سلوم کارشناس امور تنوع دینی در عراق می گوید قانون اساسی عراق اقلیت هایی مثل بهائیت و کاکائیه را نادیده گرفته و صرفا ادیان اسلام،مسیحیت،یهودیت،ایزدی ها و مندائی ها را به رسمیت شناخته است. سلوم – که استادیار رشته علوم سیاسی در دانشگاه مستنصریه بغداد است – به سایت الجزیره می گوید ” به موجب قانون 105 مصوب سال 1970 عراق،آیین بهائی درعراق غیرقانونی است و این قانون همچنان پابرجا و معتبراست.لذا موضوع آزادی عقیده و دین مندرج در قانون اساسی جدید، تنها شامل ادیان رسمی مصرح در آن قانون است
آیینی بدون عالم دینی
بهائیان مراسم آیینی خود را در خانه ها، و در موارد نادر، در مراکز عمومی بهائیان انجام می دهند. هیچ عالم و روحانی مذهبی در بین بهائیان وجود ندارد. مکانهای عبادی آنها ،که به نام (مشرق الاذکار) شناخته می شود ، تاکنون فقط در چند کشور جهان – کمتر از 10 مورد – ساخته شده اند.
سال بهائی از 19 ماه ،و هرماه از 19 روز تشکیل شده، و 5 روز هم بنام ایام هاء در نظر گرفته شده،که بهائیان در این ایام به جشن و میهمانی می پردازند. ماه روزه بهائی، بنام شهر العلاء،آخرین ماه در تقویم بهائی است که از 12 اسفند(2 مارس) شروع و در آخر اسفند (21 مارس) خاتمه می یابد و بهائیان عید نوروز را بعنوان عید صیام و ابتدای سال جدید،جشن می گیرند.
حج یا سفر زیارتی بهائیان عبارت است از سفر و زیارت اماکن بهائی در شهرهای عکا و حیفا، که هم اکنون در اراضی اشغالی توسط اسرائیل قرار دارد. قبر بهاءالله در عکا و قبر باب در حیفا قرار دارد.
دین در نزد خدا
درباره اصالت عقاید بهائیان نظرات مختلفی ایراد گردیده است.عالم شیعی،شیخ منتصر الطائی، تاکید میکند که اسلام پس از خود،ادعای افراد و جماعات مبنی بر اینکه عقیده آسمانی جدیدی دارند را نمی پذیرد. واضح است که در نزد پروردگار دین تنها یکی است و در قران کریم به ان تصریح شده است:
دین در نزد خدا تنها اسلام است و از این دین مجموعه شرایع آسمانی پدیدار شد و شرایع موسی و عیسی و پیامبر اسلام (صلوات الله عليهم أجمعين) ظاهر گردید.
“إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الإِسْلامُ” ( آل عمران: الآية 19) “لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنْكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا” (المائدة: من الآية 48).
شیخ طائی به سایت الجزیره گفت ” اساسا از نظر ما چیزی بنام شریعت آسمانی بهائیت وجود خارجی ندارد؛ تا کسی بیاید و اعتراض کند چرا آن را به رسمیت نمی شناسید. و اگربهائیان گروهی مستقل و غیرمرتبط با اسلام معرفی شوند؛ پس ارتباطی با قوانین اسلامی ندارند و میتوانیم انها را گروهی با باورهای قدیمی و تحت تاثیر تمدن های باستان تلقی نماییم.ولی با توجه به مقام خاتمیت پیامبر اسلام ص، اگر انها ادعای نبوت و شریعت آسمانی داشته باشند،پس گروهی ضاله و گمراه هستند.
هم چنین عبدالسلام المحمدی محقق حوزه گفتگوی ادیان و تمدن ها عقیده دارد در حال حاضر به دلیل رشد فکری و آگاهی افراد و صنوف مختلف عراقی،بهائیت تضعیف گشته و از بین رفته است. اقای المحمدی در گفتگو با شبکه الجزیره نت اظهار عقیده کرد که همه ادیانی که پس از اسلام به وجود آمده اند؛ یا ریشه در فرقه های اسلامی دارند؛ یا براساس عقاید بت پرستانه ،یا ادیان الهی پیشین ،و یا فلسفه های بشری تاسیس شده اند.
عادل فاخر– بغداد
Source: https://www.aljazeera.net/