ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد….بعثت ،برانگیختگی است به رسالت و مبعث رسول خاتم ،پایانی بر ارسال رسل و آغازی بر امامت و ولایت(الخاتم لما سبق و الفاتح لمااستقبل).بعثت پیامبر رحمت که هر خیری به بشریت برسد از ناحیه اوست مبارکباد.دوست کاربر کامران در همین زمینه نوشته اند:
“شب همه جا را فرا گرفته است و مردمان در خواب غوطه‌ورند. اما این شب، شب دیگری است، زمین و آسمان به جنبش درآمده‌اند گویا روحی تازه در کالبد جهان در حال دمیده شدن است. هلال ماه به همراه ستارگان چشمک‌زن آسمان ،چشم به گوشه‌ای از زمین دارند، به یک کوه و غاری که در آن است. امشب آسمانیان زمینی شده‌اند و زمینیان چشم به آسمان دارند و همگی منتظر لحظه‌ی موعودند؛ لحظه‌ای که مدت‌ها است خود را برای آن آماده کرده‌اند. محمد امین –صلی الله علیه و آله- به غار حرا آمده است و
مشغول راز و نیاز با پروردگار خویش است و موجودات عالم از درختان زمین تا فرشتگان آسمان به همراه او تسبیح پروردگار می‌گویند. اما این بار با دفعات قبل نیایش فرق می‌کند. این بار و در این شب از جانب خداوند پیامی برای او آمده و وظیفه‌ای برایش معین گشته است.
امین وحی، جبرائیل –علیه السلام- فرود می‌آید و در مقابل چشمان بهترین خلق خدا ظاهر می‌شود و می‌گوید «بخوان»، «بخوان به نام پروردگارت»، «بخوان به نام آنکه خلق کرد …» و او می‌خواند و بار سنگین رسالت را به دوش می‌گیرد.
بعد از مبعوث شدن به رسالت الهی به سمت خانه‌اش روانه می‌شود، هر آنچه در سر راه او است،از گیاهان و حیوانات و حتی ریگ‌های بیابان و سنگ‌های کوه‌ها به او با عنوان رسول الله سلام می‌کنند و به رسالتش شهادت می‌دهند. خداوند بزرگترین مسئولیت را به بهترین بنده‌اش داده است. او را خاتم پیامبران قرار داده و دین او را تا روز قیامت پابرجا می‌سازد. او را برای هدایت مردمان مأمور می‌کند و دستورهای لازم را به او می‌دهد و از او پشتیبانی می‌کند.
پیامبر اکرم –صلی الله علیه و آله و سلم- در شب بیست و هفتم ماه رجب و در سن چهل سالگی به پیامبری مبعوث شدند تا دین خدا را به مردم جهان عرضه کنند و آنان را به واسطه شهادت به یگانگی خداوند و پیامبری خود به سعادت ابدی نوید دهند و از عذاب دردناک روز جزا بترسانند؛ ایشان به مردم آموختند که با یکدیگر مهربان باشند، به یکدیگر ظلم و تعدی نکنند،اموال یکدیگر را ندزدند، آبروی یکدیگر را نریزند،زبان خود را از به کار بردن الفاظ زشت، تهمت و غیبت نگاه دارند، حرف حق را بپذیرند حتی اگر به نفعشان نباشد، از اموال خویش به نیازمندان کمک کنند و دست زمین خوردگان را بگیرند و … و گفتند که این دینی که برای شما آورده‌ام تا قیامت پایدار خواهد بود.
این شد که حلال او تا روز قیامت حلال ماند و حرامش حرام شد و قرآن، نام آخرین کتابی شد که از سوی پروردگار برای هدایت بشر نازل شده است…
پیامبر ما، مظلومانه مبعوث شد و مظلومانه زیست و آزار و اذیت‌ها را تحمل کرد و مظلومانه رحلت فرمود و امروز هم مظلوم است…
امروز نیز بر خلاف تعالیم پایدار او،کسانی بر طبل دروغین ناسازگاری تعالیم ارزشمند و ناب او با به اصطلاح «نیازهای عالم جدید» می‌کوبند و نخوانده و نا دانسته، آیینش را منسوخ اعلام می‌کنند تا بلکه از این طریق، مقدمه‌ای بر حقانیت خویش دست و پا کنند و تعالیم خود را به خورد تشنگان حقیقت دهند و آنان را از زلال معارف پاک نبوی دور نگه دارند. گویی دنیای امروز نیازی به تعالیم گران قدرش ندارد. اما مخالفان پیامبر غافل اند از آن که نور خدا، خاموش شدنی نیست و خداوند نور خود را حفظ می‌کند و سرانجام روزی خواهد رسید که دین پاک او، به دست پاک‌ترین فرزندش، در سراسر گیتی گسترده خواهد شد.
«هُوَ الَّذی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُون»