سخنی با هرانا
با خبر شديم خبرگزارى هرانا كه خود را ارگان خبرى فعالان حقوق بشر در ايران معرفى مى كند با ارائه تصويرى از غرفه “نشر گوى” -كه ناشر مجموعه پژوهش ها و كتاب هاى تخصصى “بهائى پژوهى”است-در كنار عكس بعضى ناشران دولتى در سى و يكمين نمايشگاه بين المللى كتاب تهران ،نهاده و با قضاوتى عجولانه و غير حرفه اى و ضد حقوق بشرى دو اتهام را به اين موسسه وارد نموده است.نخست آنكه آثار چاپ شده را در راستاى نفرت پراكنى و ترويج خشونت عليه بهائيت معرفى نموده و دوم اينكه درادعاى ديگرى اين موسسه را دولتى دانسته كه با بودجه هاى كلان اداره مى شود!
اينگونه فضاسازى ها از سوى يك خبرگزارى خارج ايران كه حتى لاى يكى از كتاب هاى ما را هم نگشوده و گفتگوئى هم با دست اندركاران ننموده است ،كارى غير حرفه اى است بويژه كه عنوان ارگان خبرى حقوق بشر را هم يدك بكشد.اولاً به اطلاع هرانا مى رساند كه پايگاه خبرى بهائى پژوهى يك مركز مستقل مردم نهاد است كه به هيچ ارگان دولتى و غير دولتى وابسته نيست و از طريق فروش آثار مكتوب خود كه توسط پژوهشگرانى انديشمند اداره مى شود و هموطنان بهائى كه سالهاست با وب سايت و آثار اين موسسه آشنا هستند به اين امر واقف مى باشند. ثانياً شعار و ابتكار اين موسسه از ده سال قبل،گفتگوى دوستانه و علمى و پژوهشي بوده و اين را در عمل نشان داده است.
وب سايت موسسه،داراي تالارهاى گفتگوى زنده دو طرفه بوده كه شبانه روز گفتگوهاي دو طرفه بهائيان و غير بهائيان را پوشش داده كه بيش از صدتالار گفتگو در موضوعات مختلف ثبت و ضبط شده است.آثار مكتوب موسسه هم كاملاً علمى و پژوهشى بدون هيچ تنشى تا كنون مورد استقبال بهائى پژوهان در داخل و خارج كشور بوده است.
آيا گشودن باب گفتگوى پژوهش محور در فضاى آرامش و علمى و مردمى،ترويج خشونت و ستيز است؟ از اين خبرگزارى دعوت مى كنيم نگاهى به منشورات موسسه و نشريه “بهائى شناسى” كه در فضاى مجازى هم قابل دسترسى است بياندازد و يا مصاحبه اى را با پژوهشگران موسسه در فضاى سايبر ترتيب دهد و در قضاوت خويش تجديد نظر نمايد تا موجب رنجش كسانى كه مروج گفتگو و پژوهش هستند،نگردد و زحمات چندين ساله آنها را در گشودن اين باب،زير سوال نبرد كه با حقوق بشر سازگار نيست…