شهادت و قدر

قله ماه خدا، شب قدر است که خداوند آن را برتر از هزار ماه(سی هزار شب و روز) خوانده است.
نیایش و احیا و دعا و ابتهال و تقرب به خدا و مذاکره علم،بهترین اموری است که دقایق و ساعات ارزشمند شب های محتمل القدر را به آنها بپردازیم.
آنچه این شب ها را رنگ علوی می دهد حادثه عظیمی است که در شب نوزدهم رمضان در مسجد کوفه اتفاق افتاد.اشقی الاشقیا با نیتی پلید فرق امام الموحدین،امیرالمومنین علیه السلام را در محراب عبادت در حال سجود با شمشیر زهرآلود،مجروح کرد و علاقمندان حضرتش را تا قیامت داغدار نمود.جبریل نیز در میان زمین و آسمان به ناله ندا برداشت:ارکان هدایت فرو ریخت و رشته محکم الاهی پاره شد و پسر عم رسول خدا به دست اشقی الاشقیا به شهادت رسید..
نام امیرالمومنین(ع) در این شب های قدر،ورد زبان روزه دارانی است که شاخص دین آنان امامت مولا و فرزندان او تا روز قیامت است.شهادت مولا را به فرزندش حضرت مهدی(ع)و همه ولایت مداران تسلیت می گوییم و می خوانیم:
« اللهم العن قتلة امیرالمومنین»
(اللهم عجل لولیک الفرج)