بحث وحدت عالم انسانی در بهائیت از آن بحثهایی است که متأسفانه بسیاری از خود بهائیان از واقعیّت این بحث بیخبر یا کم خبرند. من هم به زودی آن چه را که در کتب امری در بارهی این تعلیم (که اساس و ریشه ی بهائیت است) آمده است، تقدیم حضور جویندگان حق خواهم کرد. این کار را میکنیم تا ببینیم شعار گوشنواز: «همه بار یک دارید و برگ یک شاخسار» در عمل چگونه جلوهگری کرده است و نوای دل انگیز: «عاشروا مع الأدیان بالروح و الریحان» تا چه اندازه از حقیقت برخوردار بوده است.
۱- اهانت به سیاهان آفریقا
تعلیم وحدت عالم انسانی را از منظرهای گوناگون می شود نگریست. یکی از آن منظرها، دیدگاه نژادپرستانهی بهائیت است که برخلاف شعار فریبندهی و ادّعای دروغین وحدت عالم انسانی، حکایت از وجود این منظر پلید و غیر انسانی در عقاید بهائیت دارد. میدانید که قرآن به صراحت اعلام میدارد که:
«یا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمُ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ خَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَ بَثَّ مِنْهُما رِجالاً کَثیراً وَ نِساء»
«هان ای مردم! از خداوندی که شما را از یک نفس آفرید و از آن نفس، همسرش را خلق کرد و از آن دو، زنان و مردان را در زمین بپراکند، بترسید.»
در این آیه ی شریفه، آشکارا آمده است که همهی مردم از یک نسلاند و نژادپرستی عقیده ای شیطانی است. در آیه دیگر چنین میخوانیم:
«یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»
«هان ای مردم! ما شما را از یک زن و مرد آفریدیم و شما را شعبه ها و قبیله ها قرار دادیم تا یک دیگر را بشناسید. همانا گرامی ترین شما نزد خدا، پرهیزگارترین شماست.»
پیامبر خدا هم در ماجرای فتح مکّه چنین فرمود:
«إِنَّ اللَّهَ أَذْهَبَ نَخْوَةَ الْعَرَبِ وَ تَکَبُّرَهَا بِآبَائِهَا وَ کُلُّکُمْ مِنْ آدَمَ وَ آدَمُ مِنْ تُرَابٍ وَ أَکْرَمُکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»
«همانا خداوند نخوت عرب و تکبّر او را نسبت به پدرانش از میان برد و همگی شما از آدماید و آدم هم از خاک است.»
به این ترتیب اسلام در آن روزگار که نژادپرستی در جوامع بشری غوغا میکرد و حتّی در یک جامعه، میان افراد تفاوت فاحش بود (چنان که در ماجرای ان کفشگر آمده است که حاضر شد مخارج جنگ انوشیروان عادل را بدهد تا اجازه دهند که فرزندش درس بخواند، معروف است.) خط بطلان بر افکار نژادپرستانه کشید؛ امّا در اوائل قرن بیستم، جناب عبدالبهاء در سخنرانیاش خود، برای خودشیرینی یا هر هدف دیگری که داشته، در مقام تعریف و تمجید از سیاهان آمریکایی و مقایسهی آنان با سیاهان آفریقایی، چنین افاضه میکند:
«… مثلاً چه فرق است میان سیاهان افریک و سیاهان امریک اینها خلق الله البقر علی صورة البشرند آنان متمدن و با هوش و فرهنگ و حتی در این سفر در مجامع و مدارس و کنائس سیاهان در واشنگتن صحبتهای مفصّل شد، مانند هوشمندان اروپ به تمام نکتهها پی میبرند.»
(خطابات بزرگ، ص ۱۱۹)
سخن در آن نیست که سیاهان افریقایی نیازمند تعلیم و تربیتاند. در این که حرفی نیست. سخن در آن است که آنان را گاوهایی در صورت انسان نامیده است! این است وحدت عالم انسانی؟! جناب عبدالبهاء دست مریزاد!!
برای شنیدن و یا دانلود فایل صوتی این مقاله، بر روی آیکون ذیل کلیک نمایید (مقالهی گویا):