ماه ترین ماه!

«ماه ترین ماه سال،» ماه رمضان» است! ماهی که یک شبش «لیلة القدر» است که برتر از هزار ماه (یعنی سی هزار روز و سی هزار شب)است و تازه این تنها فضیلت ماه رمضان نیست و دیگر فضیلت هایش کمتر از آن نیست:
ماه نزول قرآن است؛
ماه تقوی است؛
ماه پیوند با ولایت است،
ماه پذیرش توبه است؛
ماهی است که خوابش عبادت، نفس هایش تسبیح؛ دعاها در آن مستجاب و صدها مزیت دیگر که برایش قرار داده شده است و از آن ها در روایات نام برده شده است.
از همه این ها برتر، ماه ولایت است، ماه امیرمومنان(ع) است، ماه امام زمان(ع) است؛
هرشب اش، مترنم به دعای افتتاح است که از امام زمان است،
شب قدرش بلکه هر ساعتش موکد به دعای فرج(اللهم کن لولیک…) است.
آیا این ها کافی نیست که ماه ترین ماه سال باشد؟!

اگر ماه رمضان، ماه خداست که پیامبر (ص)فرمود: ای مردم! ماه خدا به سوی شما روی آورد:«أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّه‏…»۱؛ نماینده و خلیفه خدا، متولی این ماه خدایی است چنانچه متولّی شریعت الاهی، رسول گرامی است و به همین جهت است که امر الاهی توسط فرشتگان و فرشته اعظم روح در لیلة القدر این ماه بر او فرود می آید که حجت خداست و با امضای او امور جهان تحکیم شده و به اجرا در می آید:« تنزل الملائکة و الروح بإذن ربهّم من کل امر»۲.پس این ماه، متعلق به کسی است که امور جهان بر او عرضه می شود و قلبش، مهبط همه امور الاهی است و حجت و خلیفه او در میان بندگان است و اطاعت او، اطاعت خدا و نافرمانی او نافرمانی خداست که امام باقر(ع)فرمود:«کسی که امام (خلیفه خدا) را نافرمانی کند، روزه اش پذیرفته نیست»( لا صیام لمن عصی الإمام)۳.

1. مصباح کفعمی/633
2.سوره قدر/3
3.دعائم الاسلام1/ 268